Albina Krukowska

Albina Krukowska z Cynkutisów, zwana przez współpracowników Alą, urodziła się w Wilnie 1 marca 1906 roku. Niezmiernie wczesna śmierć ojca i konieczność podjęcia pracy zawodowej przez matkę wyrobiły w Ali i trójce jej rodzeństwa poczucie odpowiedzialności, więzi rodzinnej i zdolność do empatii.

Ukończyła Seminarium Nauczycielskie im. Królowej Jadwigi w Wilnie. W 1929 roku wyszła za mąż za Juliana Krukowskiego. Rok później przyszła na świat córeczka Basia, a w 1937 roku syn Jurek. W 1944 roku, na krótko przed wkroczeniem wojsk radzieckich do Wilna, gestapo aresztowało Juliana Krukowskiego w wyniku donosu, że dostarczał lekarstwa partyzantom. Próbując uzyskać widzenie z mężem pani Ala dowiedziała się, że wszyscy aresztowani zostali już wywiezieni. Mąż nie powrócił i nigdy nie udało się dowiedzieć, co się z nim stało; można było tylko domyślać się, że ewakuacja zakończyła się likwidacją aresztowanych.

We wrześniu 1945 roku pani Krukowska wraz z dziećmi i matką opuściła Wilno i transportem repatriacyjnym dotarła do Lublina, w którym, jak się okazało – z uwagi na wielkie nagromadzenie uchodźców - były słabe widoki na znalezienie pracy i urządzenie się na stałe. Udała się więc do Tczewa, gdzie wcześniej zamieszkała siostra jej męża. Gdy i tu nie udało się zdobyć pracy, staraniem przyjaciół dostała ofertę zatrudnienia w domu dziecka w Oliwie.  Na stanowisko intendentki poszukiwano osoby o niekwestionowanej uczciwości, a taką opinię o pani Krukowskiej uzyskał od osób z własnej rodziny kurator Michał Kryński. Pełniła obowiązki intendentki - najpierw tam, później także w PPD 5  jak i w PPO - nieprzerwanie, aż do przejścia na emeryturę w 1966 roku.

Praca ta wymagała nie tylko wiedzy o podstawach żywienia, zaopatrzenia, magazynowania, prowadzenia dokumentacji, ale i umiejętności kierowania personelem technicznym (pracownicy kuchni, krawcowe, praczka i sprzątaczki). Dzięki życzliwemu i ciepłemu traktowaniu ludzi potrafiła nawiązać dobry kontakt z podległymi pracownikami i sprawić, by udzielało się im jej zaangażowanie i poczucie odpowiedzialności.

Początek okresu emerytalnego nie był dla pani Ali czasem odpoczynku, gdyż musiała przez cztery lata opiekować się chorą, niewstającą z łóżka matką. Po śmierci matki przeżyła jeszcze bardzo boleśnie śmierć brata Witolda i swojej najlepszej przyjaciółki pani Heleny Wasilewskiej. Pani Albina Krukowska zmarła 4 kwietnia 1986 roku.

Z POWROTEM